- gülyanaq(lı)
- is. və sif. şair. Gözəlin epitetlərindən (sifətlərindən) biri. Gülyanaq qız. – Hər aşiqin ki, sən kimi bir gülyanağı var; Lalə kimi əyandı ki, köksündə dağı var. S. Ə. Ş..
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.
ata-bala — is. Ata ilə oğlu, ya qızı. <Hacı Murad:> İrəli gəl, əyləş. Bir az ata bala dərdləşək. S. S. A.. Ata bala . . parlaq şimal ulduzuna doğru yol aldılar. M. C.. Atalı balalı – ata ilə oğlu (oğulları), ya qızı (qızları) bir yerdə. Atalı balalı… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
gözlənilməz — sif. Gözlənilmədən baş verən, xəbərsiz, nagahani, əvvəlcədən nəzərdə tutulmayan. Gözlənilməz təsadüf. – Günlərin birində Turab gözlənilməz bir hadisənin şahidi oldu. M. Hüs.. Qəmərlə Gülyanaq üçün Xanpərinin bu vədə gəlməsi gözlənilməz z. idi. Ə … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
misal — is. <ər.> 1. Həll edilməsi üçün rəqəmlər üzərində bəzi əməliyyat tələb edən riyazi ifadə. Misalları həll etmək. Misalın cavabını yoxlamaq. 2. Bir fikrin anlaşılmasını asanlaşdırmaq və ya bir şeyi sübut etmək üçün gətirilən dəlil, nümunə və… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
mərtəbəcik — bax etajer(ka). Gülyanaq protokola qol çəkib . . evin sağ küncündəki mərtəbəciyin üstünə qoydu. Ə. Vəl … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
tamaşa — is. <fars.> 1. Baxıb seyr etmə. Siz hərəkət edən gəminin göyərtəsindən . . alçaq və uca dağların tamaşasına dalmağın zövqünü dadmısınızmı? M. İ.. Tamaşa etmək (eləmək) – 1) baxıb seyr etmək, baxmaq. Axşam vaxtları kəndin kənarında durub… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
üzmək — 1. f. 1. Suyun üzündə və ya altında hərəkət etmək. Bu zaman Qətibə hovuzun kənarında dayanmışdı, suda üzməkdə olan əlvan balıqlara baxırdı. M. S. O.. Sarışın bir rus gənci yeddi səkkiz yaşlı oğluna üzmək öyrədirdi. M. Hüs.. // Suda batmadan… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
zal — <alm.> xüs. 1. Kütləvi yığıncaqlar və ya müxtəlif məşğələlər üçün böyük və geniş otaq. İdman zalı. Tamaşa zalı. Gözləmə zalı. – İmtahan məclisi qurulmuşdur; Zalda skamyalar qoyulmuşdur. A. S.. Adam o qədər idi ki, böyük zal dolmuşdu. T. Ş.… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
əşrəf — sif. <ər.> köhn. Ən şərafətli, ən əziz, çox hörmətli. <Arif:> Bir fəzilətsə öldürüb ölmək; Canavar bizdən əşrəf olsa gərək. H. C.. Budur, Yer üzünün əşrəfi insan; Yaradır gündə bir hicranlı dastan. S. V.. <Gülyanaq:> Təbiətdə… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti